تحلیل زمان سنجی گردش کار بیماران در بخش اورژانس و عوامل مؤثر بر آن(بیمارستان شهدای هفتم تیر تهران؛ ۱۳۸۷)

مقدمه: زمان سنجی گردش کار بیماران در بخش اورژانس، بر بسیاری از فرایندهای این بخش تأثیر می گذارد. هدف این مطالعه بررسی زمان سنجی گردش کار بیماران در بخش اورژانس بیمارستان شهدای هفتم تیر تهران و ارتباط آن با عوامل مختلف در یک دوره زمانی 10 روزه بود. روش بررسی: در این پژوهش مشاهده ای مقطعی، از پرونده ی 649 بیمار اطلاعات دموگرافیک، نوع بیماری، نحوه ی مراجعه به بخش اورژانس، زمان های لازم، درخواست یا عدم درخواست آزمایش ها و ویزیت سایر سرویس ها، استخراج ؛وداده ها مستقل تحلیل شد. t و آزمون آماری spss توسط نرم افزار یافته ها: متوسط فاصله ی زمانی بین تریاژ تا ویزیت پزشک، 22 دقیقه، ویزیت پزشک تا تعیین تکلیف، 210 دقیقه، تعیین تکلیف تا خروج بیماران، 51 دقیقه و تریاژ تا تعیین تکلیف، 243 دقیقه است. این زمان ها با جنس بیمار و نوع بیماری و شیفت کاری، رابطه ی آماری معنادار ندارند، ولی با نحوه ی ورود به بخش اورژانس، درخواست تصویربرداری و آزمایش، بین درخواست ویزیت جراحی و جراحی عصبی و فواصل زمانی تریاژ تا ویزیت پزشک و ویزیت پزشک تا تعیین تکلیف؛ و تعیین تکلیف تا خروج بیماران و تریاژ تا تعیین تکلیف، به ترتیب ارتباط آماری معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: متوسط زمان بین تریاژ با ویزیت پزشک و ویزیت پزشک تا تعیین تکلیف و متوسط مجموع زمان بین تریاژ و تعیین تکلیف در این مرکز (تروما)، در حد استاندارداست. نحوه ی مراجعه و درخواست آزمایش هاوویزیت سرویس های جراحی و جراحی عصبی بر این زمان هامؤثر است..